சத்யா பாகம் -2

 நானும் வேளைக்கு சென்று எனது வேளாகளை தொடங்கினேன், எனது வழக்கத்தை விட இன்று சற்று தாமதம் ஆகலாம் என்று நினைத்து எனது மனைவிக்கு போன் செய்தேன் தெரிவிப்பதற்கு. அவள் போன் எடுக்கவில்லை, இரண்டு மூன்று முறை செய்தும் அவள் போன் எடுக்காததால் எனக்கு பயம் வந்து, பக்கத்து வீட்டு அக்கா பிரியாவிற்கு போன் செய்தேன். அவர்கள் எடுத்து எனது மனைவி மதியத்திலிருந்து அழத்துக்கொண்டே இருக்கிறாள் கேட்டாலும் பதில் சொல்லவில்லை. நான் எவ்வளவு முயற்சித்தும் அவள் பேசவில்லை என்று சொல்ல, என் மனதிற்கு படப்பாக வேர்த்து கொட்டியது, எனது மகனை பற்றி கேட்டதற்கு அவன் எங்களோடு தான் இருக்கிறான் இளையமகள் இலக்கியவோடு விளையாடுகிறான் என்று கூறினார்கள். நான் அடுத்த நொடியே எனது விளையாடகளிடம் சொல்லிவிட்டு வீட்டுக்கு விரைந்தேன். உள்ளெ சென்று பார்த்த போது ரேவதி அழுத்துக்கொண்டே படுக்கையில் படுத்திருந்தால். அவளை எழுப்பி உட்காரவைத்து என்ன ஆச்சு, எகற்காக இப்படி செய்கிறாய் என்று கோவத்தோடு அவளை கேட்க மறுபடியும் அழ தொடங்கினால். நான் சற்று சுதாரித்து அவளை அணைத்து கொண்டு சொல்லு ரேவதி என்ன ஆச்சு, எனக்கு போன் செய்திருக்கலாமே என்று அவளை கேட்க பதில் கூறாமல் எனயே பார்த்து கொண்டிருந்தாள். அவளது கண்களை துடைத்து தண்ணீர் எடுத்து வந்து சிறிது குடிக்க வைத்து அவளது கண்களை துணியை வைத்து துடைத்து அவளை ஹாலிற்கு அவளை கூட்டிவந்து உட்காரவைத்தேன். அவளும் கொஞ்சம் சரி ஆக ஆரம்பித்தால். எனது மகன் வந்து பசிக்கிறது என்று சொல்லி எதாவது செய்து தரும்படி கேட்டான். அவளும் சற்று யோசித்து அவனுக்கு தோசை ஊருறிகொடுத்து சாப்பிட வைத்தால். அவனும் சாப்பிட்டு விளையாட சென்ற பிறகு ரேவதியிடம் கேட்டேன் என்ன ஆனது என்று. கண்களை கசக்கி கொண்டே அவளும் சொல்ல ஆரம்பித்தாள், நான் எனது ஆசிறியக்கு காலை போன் செய்து எனது சூழ்நிலை சொல்லி உதவி கேட்டேன், ஆனால் அவர் யாரும் அப்படி ஒற்றுக்கொள்ள மாட்டார்கள், நீயேதான் ஒரு நபரை தேர்வு செய்து பழக வேண்டும், இப்போதே இரண்டு நாள் ஆகிவிட்டது இன்னும் நீ தொடங்கவில்லை என்றால் மிகவும் சிரமமாக இருக்கும் என்று கூறினார். நான் அவரிடம் எனக்கு இங்கு யாரையும் தெரியாது, நாங்கள் மூவரும் தான் இருக்கிறோம் என்று சொல்ல, அவர் வேறு வழி இல்ல ரேவதி உனது கணவரிடம் உதவி கேள் என்று கூறினார். நானும் அவரிடம் என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை என்று அழுது புலம்பினேன். அவர் அதிகற்கு சரி உனது கணவரை எனக்கு போன் செய்ய சொல்லு நான் அவரிடம் விலகி கூறுகிறேன் என்று சொல்லி போனை தூண்டிதார் என சொல்லி அழ ஆரம்பித்தாள். அவளை சமகனம் செய்து, அவரது நம்பர் கொடு நான் பேசுகிறேன் என்று சொல்லி நம்பர் வாங்கி கால் செய்தேன். அவரும் எடுத்து யார் என்று கேட்க, நான் ரேவதியின் கணவர் என்று அறிமுகம் செய்து கொண்டு அவளிடம் பேச ஆரம்பித்தேன். அவளும் ரேவதியின் மண நிலைமை பற்றியும், திறமை பற்றியும் புகழ்ந்து பேசினார். இந்த போட்டியில் வெற்றி பெற்றால் அவளுக்கு நல்ல ஒரு வழக்கை இருக்கு ஒரு மேக்கப் ஆர்ட்டிஸ்ட் ஆக என்று சொல்லி என்னிடம் உதவி கேட்டார். நான் அவரிடம் எனக்கும் பெரிதாக பெண்களிடம் பழக்கம் இல்லை என்று சொல்லி புலம்பினேன். அதிகற்கு அவளும் சரி நீங்கள் உங்கள் குடும்பத்தை எவ்வளவு நேசிக்கிறீங்கள் என்று கேட்டார், நான் அவர்கள் தான் எனது உலகம் என்று கூற அவள் சரி என்று சொல்லி ரேவதியை நாளைக்கு என் வீட்டுகு வர சொல்லுங்க நான் ஒரு ஐடியா சொல்லறேன் என்று கூறி போனை வைத்தார். நானும் அவளிடம் சொல்லி இருவரும் சாப்பிட்டு படுத்து உறங்கினோம். என் மனைவியும் என்னோடு சேர்ந்து ரெடி ஆகி, தன்னை ஆசிரியர் வீட்டில் இறக்கி விட்டு செலுமாறு கேட்டுக்கொண்டால். நான் அவளை பார்த்த போதும் பச்சை நிற புடவை மாற்று சிறு மேக்கப் போட்டு ரொம்ப அழகாக இருந்தால். மகனை பள்ளியில் விட்டுவிட்டு நாங்கள் இருவரும் அவரது வீட்டுக்கு சென்று என் மனைவியை விட்டு விட்டு எனது வேலைக்கு சென்றேன். எனது மனைவி அவளிடம் மதியம் வரை லேசிவிட்டு எனது பையன பள்ளியில் இருந்து வீட்டிற்கு வந்து விட்டோம் என்று மெசேஜ் அனுப்பியிருந்தால். நானும் வேளை முடிந்து வீட்டிற்கு செல்ல சிறிது நேரம் ஆனது. வீட்டுக்கு இரவு ஏழு மணிக்கு சென்ற போது என் மனைவி என்னை சிரிப்போடு வரவேற்று எனக்கு இரவு உணவு சமைத்து கொடுத்து இருவரும் சாப்பிட்டு அமர்ந்தோம். அவளிடம் என்ன கூறினார் என்று அவளிடம் கேட்க அவள் சர்ரே தயக்கத்தோடு, பயத்தோடு என்னிடம் நீங்கள் தான் எனக்கு உதவி செய்ய வேண்டும் என்று மார்பைடியும் கண்கள் காசிந்தால். ஒன்றும் புரியாமல் தெளிவா சொல்லு ரேவதி என்று அவளை பார்த்து கேட்டேன். அவள் என் கைகளை பிடித்து கொண்டு எனக்கு நாட்கள் மிகவும் குறவாக இருக்கிறது வேறு யாரும் இதற்கு ஒத்துக்க மாட்டேங்கறங்க அதனால எனக்கு உங்கள விட்டா எனக்கு வேற யாரும் இல்ல என்று கலகத்தோடு கூறினாள். எனக்கு ஒரே குழப்பமாக இருந்தது என்ன சொல்கிறாள் என்று. உனது ஆசிரியை என்ன கூறினால் என்று கேட்க அவள் நீங்கள் உள்ளே வந்திருந்தால் உங்களுக்கு புரிந்திருக்கும், பரவா இல்ல ஒரு நாள் நாம் செல்வோம் அவரது வீட்டுக்கு என்று கூறி, எனக்கு வேற வழி இல்ல சத்யா, நீதான் எனக்கு உதவ வேண்டும் என்று என் கைகளை பிடித்து அழ ஆரம்பித்தாள்.